Een voorgelezen column tijdens ‘ een Goed Gesprek’ in Onder de Linden.
Vrijheid is voor mij een groot goed.
Beknop mij niet en als je mij grenzen oplegt, ben ik de eerste die zal uitproberen om deze op te rekken, altijd en overal.
Het kwam voor veel mensen om mij heen, dan ook als verrassing dat ik besloot om mijzelf op te laten sluiten in het kader van lockmeup, een actie voor Free a Girl.
En ik denk dat dat ook de reden is dat ik op deze plek mijn column mag voorlezen.
Herdenken op 4 mei en vieren op 5 mei liggen nog maar krap achter ons.
Voor mij, als voormalig coördinator 4/5 mei en huidig presentator van 4 mei zijn dit belangrijke dagen die nog prettig blijven nagonzen in de weken daarna.
Wonen in de Stad der bevrijding vervult mij namelijk altijd weer met trots, ook dit jaar.
Voor mij is dit dan ook de week van de Vrijheid en het thema ‘vrijheid geef je door’ is bijna een levensmotto.
Binnen dit thema is het dit jaar het jaar van Verzet en ik grijp graag deze kans,om aan te geven dat ik denk dat we dat allen nog veel meer mogen doen.
Verzet tegen dat wat de norm lijkt te zijn.
Verzet tegen de aanname dat dingen zo gaan, omdat het zo hoort.
Niet meegaan met de stroom, maar jezelf altijd weer de vraag stellen:
“Als ik blijf doen wat ik nu doe, heb ik er dan vrede mee dat dingen blijven zoals ze zijn”
Wanneer daarop het antwoord ‘ nee’ is, dan heb je dus iets anders te doen.
Verzet.
Op zaterdag 19 mei laat ik mij van 10 tot 22 uur opsluiten in een hokje van 2 bij 1 meter. Ik kan daarin zitten en liggen. Ik mag 1 keer in de 2 uur even naar het toilet en ik krijg een bakje rijst om 5 uur. Dit in het kader van de actie lockmeup om geld te genereren voor Free a Girl.
Free a girl is een organisatie die zich inzet om jonge meisjes uit gedwongen prostitutie te bevrijden. Deze meisjes worden opgevangen, krijgen psychische begeleiding en medische zorg. En wanneer zij daaraan toe zijn, krijgen zij onderwijs en beroepsopleidingen aangeboden.
Mijzelf op laten sluiten in een hokje is precies, datgene wat mij volledig tegen de borst stuit.
Kinderen opsluiten in zo’n hokje ten behoeve van beschikbaarheid voor sex nog veel meer.
Mijn opsluiting maakt dat mensen mij bevragen.
Mensen zijn geschokt en geven nog liever geld om te voorkomen, dat ik in het hok ga.
En tegelijkertijd is dit wat ik wil.
Dit schuurt
Dit roept vragen op
En vragen brengen beweging
Beweging brengt verandering.
Hoe dan ook.
Ook in mijn werk als kinder en jongerentherapeut zijn het juist de verrassende vragen die een schokeffect kunnen brengen.
Die vragen maken dat bijvoorbeeld ouders verwikkeld in een vechtscheiding anders naar hun situatie kunnen kijken.
Zich kunnen afvragen wat het effect van hun strijd is op het gevoel van veiligheid van hun kind. Hoeveel vrijheid hun kind ervaart in de loyaliteit naar beide vechtende ouders.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend.
Vrijheid is een recht wat velen, jong en oud moeten bevechten.
En ik verzet me tegen onvrijheid in welke vorm en waar dan ook.
Ik zit straks in een hokje van 1×2 meter.
Een statement voor kinderen in de kinderprostitutie en meisjes in de ban van loverboys.
Maar mijn belangrijkste boodschap is:
Kom in verzet en geef vrijheid door!