Zit ik dan op mijn fiets in het zonnetje op weg naar Ede.
Laatste stuurgroep bijeenkomst van een Vreedzame School traject. Altijd al een weemoedig gevoel. Want hiermee neem ik afscheid van een groep mensen die ik twee en soms drie jaar als mijn collega’s beschouw.
Dit keer nog meer weemoed, want het is de laatste vreedzame school die ik in Nederland afrond. Na 13 jaar Vreedzame Scholen, met een paar hele bijzondere in de afgelopen 4 jaar, heb ik besloten dat de uitdaging op is. Nee, het werk is nog lang niet klaar, maar ik draag dit stokje over. Omdat ik voor mezelf ruimte wil maken voor een nieuwe uitdaging….
Vreedzame School op een grote school in het midden van Gambia!
Daarmee komt voor mij alles bij elkaar; mijn hartenwens om weer in de tropen te werken, mijn overtuiging dat daadwerkelijke veranderingen en ontwikkelingen starten bij kinderen. En de wijze waarop wij, volwassenen, kinderen zien, horen en eigenaarschap geven.
Dat is wat ik heb ervaren in 13 jaar Vreedzame School. En een zaadje daarvan hoop ik te mogen planten in Gambia. Dat doe ik natuurlijk niet alleen, ik ga daar ook niet wonen. Ik ga pendelen, een paar keer per jaar. En ik hoop daar in het team leerkrachten te kunnen inspireren die het vlammetje op gaan stoken in de gambiaanse hitte. Zij hebben er zin in, en ik ook!
Velen van jullie hebben via linked-in gezien dat mijn bedrijf dit jaar 10 jaar bestaat. Dat is wat linked-in weet. In werkelijkheid is het namelijk al 20 jaar. En in al die 20 jaar is mijn liefde voor het werken met kinderen en jongeren niet verminderd, eerder juist gegroeid. Dit is wat ik altijd zal blijven doen. Ook de komende 10 jaar. Ik stop dus niet in Nederland. Ik geef mijzelf echter een cadeautje door een mini-dependance op te zetten in Lamin.