Het plan was om deze blog wekelijks bij te houden. Maar ik blijf ingehaald worden door gebeurtenissen en tijd.
Afgelopen weken waren opnieuw weken van wisselende emoties. Allereerst het goede nieuws. Tijdens de operatie zijn geen verdere uitzaaiingen gevonden. Voor het gemak en het geruste gemoed hebben we dagen lang gevierd, dat er dus geen kanker meer in mijn lijf zit. Om die werkelijkheid te vergroten wordt natuurlijk wel geadviseerd om een behandeling met chemokuren te ondergaan, keuze? Nee.
Op de dag dat ik dansend door het leven ging met champagnebubbels in plaats van bloedlichaampjes, kwamen we met z’n allen hard neer op de aarde. We kregen het bericht dat Jip op dezelfde avond was overleden. Het contrast was te groot om te behappen.
Na de landing bleek dat ik al snel met chemo moest starten en de eerste kuur heb ik al achter de rug. Ik kan kort samen vatten dat het geen feestje is. Wel te overzien gelukkig, want na 4 dagen en 3 kilo kan ik weer eten en actiever worden. De kop is er af, nog 5 kuren te gaan.
Ook in de gesprekken met de kinderen is de toon veranderd. Eerst was er hoop, nu is er meer moed en vertrouwen. Het blijft een lastig gegeven, een zieke moeder, blijkt. Tegelijkertijd genieten we onwijs van de mooie momenten en leuke dingen.
Gisteren ontdekte ik dat deze periode ook onvermoede kanten van mijn kinderen naar boven brengt. De een blijkt in den vreemde de meest lekkere recepten te hebben opgedaan. De ander verraste me gisteren met prachtige gedichten op haar blog. Met haar toestemming mag ik er hier één gebruiken die mij raakte. Niet in de laatste plaats, omdat zij enkele uren na het schrijven huilend in mijn armen lag. Spannende tijden zijn voorbij, de zware tijden nog niet.
Cry, smile on
Yes I am confident
Yes I am smiling
Yes my laugh is real
Yes there’s something I’m hiding
No I’m not an attention seeker
No my eyes won’t tell
No I’m not sentimental
It’s true when I say ‘I am well’
Yes I still believe
No my laugh won’t fade
Yes everything is right
Everything is OK
But yes even I,
Yes even I,
Even I do sometimes cry
Yes even I,
Even I cry
But no, not tonight.
1 gedachte over “ook goed nieuws”
Hoi lieve Tina,
Geen gelegenheid om te reageren, maar ben zwaar onder de indruk van je nieuwste blog. Op gepaste afstand leven we mee. Kus.