Zaterdagmorgen, koffie met een krantje… dus niet.
Niet in de bus!! En wat doe je dan?In de krant van gisteren op zoek naar een nummer waar je je beklag kunt doen. Er zijn natuurlijk ook sites en mailadressen, maar dat klaagt gewoon minder lekker.
Een 08nog wat nummer, dat belooft weinig goeds. En ja hoor, een computerstem. Ik had natuurlijk ook niet kunnen verwachten er op deze vroege zonnige zaterdagmorgen een levende ziel mijn geklaag aan wil horen. Dus ik ga mee met de flow en beantwoord de gestelde vragen. Na alle gebruikelijke personalia en het verwoorden van onze rampspoed (nee niks is meer relatief) komt de vraag:
‘stelt u het op prijs het nieuws digitaal te ontvangen?’
Waarop ik, in eerste instantie te omstandig uitleg dat ik graag een papieren krant wil, omdat dat zo gezellig ritselt bij mijn koffie.
Daar kan de computer niets mee.
Nog een keer dezelfde vraag.
Opnieuw leg ik uit dat ik een papieren krant wil (ik laat mijn uitleg achterwege, is misschien makkelijker)
Nog te moeilijk voor de computermevrouw
Stelt u het op prijs…..
Ik onderbreek mevrouw nu ietwat geïrriteerd en vertel dat ik dat niet wil met een simpel ‘nee’
Helaas, dat was te vroeg,
Dus voor de vierde keer wordt mij de vraag opnieuw geheel gesteld.
Ik wacht tot zij uitgepraat is en zeg rustig edoch gedecideerd ‘nee’
Alsof ik chinees spreek wordt de vraag voor de vijfde keer herhaald…
Ten einde raad, het is tenslotte zaterdagmorgen, mijn koffie wordt koud en het zonnetje lonkt, roep ik wanhopig ‘ja’
Dat was het enige goede antwoord, bleek. De computermevrouw was helemaal tevreden en kon verder met haar riedel. En ik na enkele minuten ook, met ongevraagd digitaal nieuws.
In het zonnetje met mijn koude koffie bedacht ik me dat dit toch echt een uitkomst is. Als ik in mijn achtertuin de 1001 gestelde vragen van kinderen om mij heen hoor, dan denk ik onwillekeurig terug aan die computerstem.
Die stem die alleen naar een volgend level gaat als ze het door haar gewenste antwoord krijgt. Ik stel me dan zo voor dat een kind naar het 08mama nummer belt en de vraag krijgt:
Heb je je gezicht gewassen?
Heb je je haren gekamd?
Heb je je boterham op?
Zat er kaas op?
Heb je je tanden gepoetst?
Heb je je tas ingepakt?
Zitten je gymspullen erin?
Bij iedere ontkenning en te uitvoerige uitleg vervalt het 08mama programma automatisch in de herhaalstand. Tot het juiste (positieve) antwoord is verkregen.Zelf was ik al na 5 minuten om en afgericht. Hoe lang zou dat duren bij het gemiddelde kind?
En wat zou dat doen met de gezellige dialoog?
Het kan makkelijker, en ik hou mijn hart vast.