Gewoon

Aan de vooravond van een volgende kuur, kan ik het toch niet laten nog even een verhaal te schrijven.
Afgelopen weken heb ik veel gedaan en meegemaakt. Meestal hele leuke dingen, waar ik energie van kreeg, dus dat is altijd goed. Dat, terwijl ik net als iedereen om me heen goed verkouden was, dus ik heb alle activiteiten goed afgewisseld met vitamines eten, wandelen, fietsen op de hometrainer en slapen.

Naast dit alles is het me ook dit keer gelukt om twee weken met een paar kinderen te werken. Een van hen was een jongen met wie ik anderhalf jaar geleden heb gewerkt. Soms komt het voor dat een kind na verloop van tijd toch even tegen dingen aanloopt en ik bied altijd aan dat het betreffende kind, dan gewoon een uurtje bij komt praten. Soms is alleen praten genoeg, soms doen we nog wat oefeningen. In alle gevallen is het meestal genoeg om de afgelopen tijd bij te praten en nog wat tips uit te proberen.
Dat gebeurde ook afgelopen week.
Toch een beetje anders dan anders deze keer. Deze jongen wist dat ik ziek ben (geweest?) weet dat ik chemo kuren heb en weet dus ook dat mijn haren niet echt zijn. Ik weet het en hij weet het, maar wat doe je daarmee.
Gaandeweg het gesprek merkte ik wel dat hij een paar keer naar mijn ‘haren’ keek, maar omdat we zo goed in het gesprek zaten, zei ik daar niets over.
’ s Avonds kreeg ik van zijn moeder een hele lieve mail. Daaruit bleek dat hij van tevoren inderdaad gevraagd had hoe ik er uit zou zien. Zijn moeder had hem verteld dat ik nu een pruik draag en dat die pruik zou kunnen maken dat ik er iets anders uit zou zien. Andere kleur haar, of ander model.

Na ons uurtje liep hij duidelijk gesterkt en gemotiveerd de deur uit. Eenmaal in de auto had hij tegen zijn moeder over mij gezegd dat ik echt niet veranderd was. Sterker nog, hij had gezegd, “Tina is gewoon nog Tina hoor”

Ik kreeg tranen in mijn ogen bij het lezen van die zin. Wat heerlijk dat ik voor mensen om mij heen gewoon Tina mag blijven. Dat was voor mij deze week mijn mooiste compliment.
Het blijft toch een cadeau, samenwerken met kinderen.