Fluitend fiets ik op deze vrijdagmiddag terug naar mijn praktijk na een prachtige afsluiting met een cliëntje, Hielke van 8 jaar.
Hij was een half jaar eerder een paar keer bij mij geweest en leerde een deeltje in zichzelf kennen. En met dat deeltje in hemzelf was hij niet heel erg blij. Wellicht om die reden vertelde hij er weinig over, thuis en op school. Toen werd het november en ouders mailden mij dat het weer helemaal mis was. Meteen vanaf de eerste vervolgsessie wist Hielke prima aan te geven wat er aan de hand was. Wat hem triggerde in zijn gedrag en samen bedachten we de ene oplossing na de andere.
Bij die oplossingen had hij wel ruimte, of toestemming nodig van de juffen. Dat concluderend vroeg ik hem of het zou helpen als we eens aan de juffen konden uitleggen wat er nu precies bij hem van binnen gebeurd in bepaalde situaties. Wat nou toch zijn handleiding was. Hij vond het een heel goed idee en samen mailden we de juffen.
En eindelijk was vandaag de dag van Het Goede Gesprek!
Ter voorbereiding kwam ik bij Hielke thuis. Zijn ouders waren er ook en wij wilden even rustig de tijd hebben om verder voor te bereiden, dus we gingen naar de tuin. Daar pakte Hielke de tekening die hij eerder in een sessie had gemaakt om het uit te kunnen leggen. Na 15 minuten waren we klaar om te gaan, en samen wandelden we naar de school. Natuurlijk niet langs de grote mensen weg, want Hielke wilde mij ook meteen zijn dagelijkse sluipweggetje laten zien. Hij was volledig in control, dit werd zíjn gesprek. Ik ging alleen mee voor de sier.
Eénmaal in zijn klaslokaal met de juf wond Hielke er geen doekjes om. Hij legde uit hoe hij ‘ontspannenheid’ kon voelen. En ook hoe hij erg last kon hebben van ‘gespannenheid’ en wat hij dan graag wilde van de juf. Ik luisterde ademloos mee. Wát een menneke, menig volwassene zou de eigen trigger minder goed in kaart kunnen brengen als deze jongen. De juf luisterde en nam de handleiding samen met Hielke door. Op het moment dat alles duidelijk overgekomen was namen we afscheid van de juf en Hielke stapte stevig naar huis op deze zonnige middag.
Hij was het er helemaal mee eens,
We hadden een Heel Goed gesprek gehad.
Een Gesprek Wat Ertoe Doet.
En ik weet weer dat ik echt het leukste werk van de wereld heb!
PS. Hielke heet natuurlijk niet echt Hielke